Vandaag het (vrijwel) complete fotowerk van Nan Goldin nog eens doorgenomen. Fascinerend hoe zij in staat is (geweest) het leven van haarzelf en van haar vrienden op een dusdanige onbevangen, vrije, soms bijna onbeschaamde manier in beeld heeft gebracht. Een intens leven in the 70's en the 80's vol seks en drugs, de mooie kanten daarvan en de de ellendige.

De beelden geven niet  alleen een beeld van haar jonge jaren in die tijd; ze zijn tegelijkertijd het beeld van een tijd, zowel in New York als in Berlijn, waar Nan Goldin ook een tijd heeft gewoond.

En ongemerkt zijn de foto's ook een beeld van mijn jeugd, mijn studententijd, die in Groningen natuurlijk minder heftig was dan in NY of Berlin. Maar toch...